ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Κωδικός: SMTRA-978-618-87477-0-8

Mία αιχμηρή αλλά κι ευαίσθητη ποιητική αναζήτηση που εκφράζει έντονο πολιτικό προβληματισμό, αγωνιστικότητα και ενδιαφέρον για την κοινωνία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Mία αγωνιώδης κραυγή για την κοινωνική εκμετάλλευση, την καταπίεση και τη βία αλλά και μία αισιόδοξη φωνή εμπιστοσύνης κι ελπίδας για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και τα ιδανικά της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού.ΟΜΟΛΟΓΙΕΣΕίναι το φως και η ανατολήπου ξυπνούν και καθοδηγούντις αγάπες,αυτές που στον χρόνομιλούν και συγχρόνως κοιτούντις πικρές αυταπάτες.Είναι το χάραμα που τα βελάσματαγίνονται φωνές και άσματακαι ταξιδεύουνστην Τούζλα, τη Λα-Μπόκα και την Κοκκινιάεκεί που δένονταιοι σκέψεις με σκοινιά.Είναι οι ανθρώπινες ταΐστρεςπου έμειναν αδειανέςκαι τα αγάλματα ηρώωνμε θύματα και θύτεςνα γίνονται προσκυνήματα,όπως τους συμβούλεψαν του κόσμου οι προφήτες.Παντού σκέψεις δεμένεςπου σαλεύουν με κορμιάστεγνά φυλακισμένες,όπως τα πληγωμένα ερπετάπου δεν αφουγκράζονται στις φυλλωσιέςτης γης τα βουητά.Και υπάρχουν κάποια μάτιαπου μόλις ξύπνησανκαι ήλιο δεν αντίκρισαν,εκεί στης Ζανζιβάρης τα νεράκαι στη βρομιά του Γάγγη,που μες στις λάσπες πνίγεταιτου κόσμου η ανάγκη.Στον ουρανόχαθήκανε τα σύννεφα και γεννηθήκαν βόμβες,για να μικραίνουν όνειρακρυμμένα και θαμμένασε μαύρες κατακόμβες.Και στη σιωπή απέμειναναφύτρωτα τα στάχυα,που στείλαν άμοιρες ψυχέςστη θάλασσα να γλείφουνεαρμυρισμένα βράχια.Όμως νωρίς ξεπρόβαλλαν ελπίδες,έτσι για να κράζουν και να τρομάζουντις καντηλήθρες της εξουσίαςπου καίνε φυτίλια και στήνουν παγίδες.