ΕΒΡΑΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

ΕΒΡΑΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

Κωδικός: SMTRA-978-960-315-253-8

Η λέξις "αρχαιολογία", εκ του λέγω και αρχαίος ανατεθειμένη, εισαχθείσα εις πλείστας όσας γλώσσας, σημαίνει κατ' αρχάς τον λόγον γενικώς περί του αρχαίου κόσμου, πάσαν γνώσιν, ην ηδύναντο οι άνθρωποι να έχουν περί του αρχαιοτέρου κόσμου. Υπό το ευρύ τούτο περιεχόμενον εμφανίζεται η λέξις, καθοριζομένη το πρώτον παρά Πλάτωνι εν τω συγγράμματι αυτού "Ιππίας ο Μείζων 285D" "Περί των γενών, ω Σώκρατες, των τε ηρώων και των ανθρώπων και των κατοικίσεων, ως το αρχαίον εκτίσθησαν αι πόλεις, και συλλήβδην πάσης της αρχαιολογίας ήδιστα ακροώνται". Υπό την αυτήν γενικήν έννοιαν απαντά η αρχαιολογία και παρά Διοδώρω τω Σικελιώτη (1ος π.Χ. αιών) εν τη "Βιβλιοθήκη τη Ιστορική 1, 4" "Των γαρ βίβλων ημίν εξ μεν αι πρώται περιέχουσι τας προ των Τρωικών πράξεις και μυθολογίας, και τούτων αι μεν προηγούμεναι τρεις τας βαρβαρικάς, αι δ' εξής σχεδόν τας των Ελλήνων αρχαιολογίας". Αλλά και ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς (1ος π.Χ. αιών) ωνόμασε την ρωμαϊκήν ιστορίαν "Αρχαιολογίαν". Περαιτέρω και ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος (1ος μ.Χ. αιών) ωνόμασε την περί του ισραηλιτικού λαού ιστορίαν, εν ή συνεσώρευσε πάσαν γνώσιν περί του Ισραήλ απ' αρχαιοτάτης εποχής, "Ιουδαϊκήν Αρχαιολογίαν". [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)