ΑΝΘΕΑ

ΑΝΘΕΑ

Κωδικός: SMTRA-978-618-5675-80-6

ΒΙΟΛΕΤΑ Ή ΜΕΝΕΞΕΣΕκείνο το πρωινό ένιωσε κουρασμένη·ένιωσε ανηφορίζοντας στα ρουθούνιατην μυρωδιά του θανάτουΜε τον ήλιο πάνωστα θαμπωμένα βλέφαραμέτρησε δαχτυλίδιαχρόνια συσσωρευμένασε ομόκεντρους κύκλουςΈνα μπάλωμα ανάμεσα σε δυο άκρεςμια βελονιά πάνω στο κενόΠάνω στο ματωμένο λείψανοστάθηκαν λευκές πεταλούδεςΛευκά σημαιάκια τα φτερά τουςΗ μία έμεινε για πάντα εκείάφησε το αποτύπωμα της στο ξύλοΜια άλλη χόρεψε μπροστά στα χείληπου κόβουν βιολετιά λουλούδιαΗ άλλη φτεροκόπησε στον άνεμοπάνω από τις πλαγιές του λόφουΗ πιο μικρή πέταξε κοντά στα μάτιαΚοίταξε πέρα απ’ αυτάμε βλέμμα μαθημένο στον ουρανόΈκλεισε τα μάτια·δεν έπρεπε να καταλήξουν ραμφισμένααπό κοράκιαΙΒΙΣΚΟΣ ΑΪΤΗ«κι αν δεν κοιμηθείς, ο κάβουρας σε φάει»«Dodo ti pitit manman»,παραδοσιακό νανούρισμα της ΑϊτήςΜαύροι ιβίσκοι με αριθμό στα πέταλαΠου είναι τα παιδιά;Χαμένα σε ποιαν ήπειρο; ποια χώρα;ποιο ορφανοτροφείο; ποιο δρόμο;χωρίς μητέρα, πατέρα, πατρίδαχωρίς ψωμί, χωρίς νερό,χωρίς τη γλώσσα την παλιά,σκλάβοι, RestavekΘέλω τον ιβίσκο τον rose kayennόχι τα κόκκινα ζαχαρωτάπου μου τα δίνουν ξένοιπου μου αφαιρούν τη ζεστασιάπου με γδύνουν από ό,τι αγνόπου με κάνουν δούλο τους ξανάθέλω το νανούρισμα του κάβουρα,να τον βάλεις στο καζάνι,τραγούδησέ μου, γιαγιά, πάλιμε τον Χούνγκαν και τη Μάμπο,να ξεκουραστώ